නොතේරෙන මගේ හිත....

දුර දකින විටම ඔබ

ඇඳෙන ඒ හසරැල්ල

මගෙ මුවේ මට හොරා

හේතුවක් නොතේරෙන

ඔබ අසල ගැවසෙද්දි

පහසුවක් දැනෙන වග

මහා සතුටින් මගේ

හිත සිනා සලන වග

වැටහෙනා නමුත් මට

හේතුවක් නොතේරේ

කෙසේ කාගෙන් අසම්,

බොළඳ මා සිත අරුම.......

ඔබ අසල නැති විටදි

තනිකමක් දැනෙන වග

ඔබ කොහේදැයි මගේ

ඇස් ඉබේ සොයන වග

නිසි හේතුවක් නැතිව

හිටි වනම නොකියාම

හරි මෝඩ ලෙස මගේ

හිත තරහ දෙවන වග

වැටහෙනා තරමට ම

හේතුවක් නොතේරෙන

මට මගේ පාඩුවේ

ඉන්න හිත ඉඩ නොදෙන................

විය නොහැකි මෝඩ බොරු

හේතු එකිනෙක දෙමින්

මගේ හිත එක විටෙක

මටම වදයක් දෙවන

‘හිතනවා වැඩියි මා!’

ඔවුන් හැම මට කියන

කියාපන් හිතට එය

නවත්වන්නට කියා

හැම විටම හිත හිතා

මගෙ හිතට බණ දෙසා

ඒත් වැටහෙනු නැතිව

මමත් දැන් හෙම්බත් ය..............