දුම් බීම තහනම්!!!!

පහුගිය දාක අපේ batch එකේ ළමයෙක්ගේ තාත්තා කෙනෙක් අකල් මරණයකට ලක් වෙලා තිබුණා :( මළ ගෙදර තිබුනෙ මොණරාගල නිසා  අපි batch එකටම යන්න බස් එකක් කතා කරගත්තා.

බස් එක කතා කර ගත්තෙ cab service එකකින්. අපරාදෙ කියන්න බෑ මොණරාගල යන්න අපි කතා කරගෙන තිබ්බෙ “කොට seats” තියෙන “138 කඩවත කොටුව” බස් එකක්! දැන් මේ බස් එකක පාරේ ගිහින් තියෙන ඕනෑම කෙනෙක් දන්නවා කොච්චර සුපිරි වේගෙකින්ද මේ  බස් යන්නෙ කියල. කොච්චර වේගෙන්ද කියනවා නම් flying gear එක දාගත්ත නම් පැය කීපෙකින් හඳට වුණත් යන්න පුළුවන්! එච්චරට speed! ෂුහ්!!!

ඉතිං මේ ඉතාම සැප පහසු බස් එකේ රියදුරු තැනට හිටියේ කියන්න තරම් වරදක් නැති මැදිවියේ පසුවන හාදයෙක්. කොන්දොස්තර තැන තමයි මේ කතාවේ එන කතා නායක නොහොත් “the කාලකන්නියා!”

අපි සාමාන්‍ය ව්‍යවහාරයේ “කුඩ්ඩෙක්” කියල කියන හැම රූප ලක්ෂණයක් ම මුට තිබුණ. ඊට අමතරව බැලූ බැල්මට කියන්න පුළුවන් මූ අමු බේබද්දෙක් සහ හෙට අනිද්දා මැරෙන්න ඉන්න එකෙක් කියල. මොකද මුගේ හුස්ම ගන්න කාලය සහ සිගරට් බොන කාලය අතර වෙනස ඉතා........................................................ම පොඩියි!

මම වචනයේ පරිසමාප්ත අර්ථයෙන් ම සිගරට් වලට විරුද්ධ කෙනෙක්. මීටර් ගානක් ඈතින් සිගරට් දුම වුනත් මට හොඳට දැනෙනවා සහ එකෙන් මම ඉතාම පිළිකුලට සහ අපහසුතාවයට පත් වෙනවා. කෙනෙක් කියන්න පුළුවන් “මම නෙ යකෝ සිගරට් බොන්නෙ, තොට මොකද??? ^&%%#$%@*” කියල! ඔව් ඒක ඇත්ත, තමුන් නිසා කායිකව සහ මානසිකව විපතට පත් වෙන තමුන්ගේ අම්ම තාත්තා ඇතුළු දැන් ඉන්න සහ ඉදිරියට එන්න ඉන්න පවුලේ මිනිස්සුන්ට මිස මට නම් මොකක් වත් නෑ තමුන් සිගරට් බිව්වට, මොකද ඔහොම මිනිස්සු ඉක්මනට මැරිලා යන නිසා ලෝකෙ ඉන්න අඥාන, මුග්ධ ජන ගහනේ අඩු වෙලා අන්තිමට බුද්ධිමත් පිරිසක් විතරක් ඉතිරි වෙනවා. ඉතින් ඒකට මම කැමති! හැබැයි, ඕක බොන එකා බොන්න ඕනි වෙන කවුරුත් නැති, අනිත් මිනිස්සුන්ට වාතයක් නොවෙන තැනක ඉඳන්, විශේෂයෙන් මගේ නහය ඉස්සරහ නැතුව. මොකද කොහෙවත් ඉන්න මෝඩ ගොබ්බයෙක් නිසා මට  සිගරට් බොන්න කිසිම ආසාවක් නැති නිසා. (මම හැකි තාක් ඉතාම සංවර වචන තමයි මේකෙ පාවිච්චි කරන්නෙ, ඒ නිසා සිගරට් බොන එකෙක් මේක කියෝනව නම් තරහ ගන්නෙ නැතුව අවබෝධ කරගන්න තමුන්ලගේ මෝඩ ජනගහය ඇරුනම ලෝකෙ අනිත් මිනිස්සු තමුන් ගැන හිතන් ඉන්නෙ මෙහෙමයි කියල)

මම ඇල්කොහොල් බොන එකටත් තදින්ම විරුද්ධයි. නමුත් බීමත් කමෙයි සිගරට් බොන එකෙයි වෙනස තමයි බොන එකා බීලා බීලා මැරෙන්නේ තනියම. වෙරි වෙච්ච වෙලාවක පොල්ලකින් වගේ ගහලා මැරුවෙ නැත්තං ඌ නිසා වටේ මිනිස්සු මැරෙන්නෙ නෑ. ඒත් සිගරට් බොන එකා එහෙම නෑ, ඌ ඇවිල්ලා මරාගෙන මැරෙන ජාතියේ ඉතාම ආත්මාර්ථකාමී මෝඩයෙක්. ඒ නිසා තමයි මට උන් පෙන්නන්න බැරි.

හරි ඉතිං අපහු කතාවට ගියොත්, මේ බස් එකේ අපරාදෙ කියන්න බෑ ඉස්සරහ උඩින්ම ගහල තියෙනවා බුදු පිළිමයක් සහ තව දෙවි වරු කීප දෙනෙක් ගේ රූප. ඊට පහලින් රතු පාට sticker එකක් අලවල තියෙනව, මොකද්ද එකෙන් කියන්නෙ? ආහ්හ්!! “බස් රථය තුල දුම් බීම තහනම්!!!” හරිද! දැන් මට කවුරු හරි කියන්න බස් රථයේ “foot board” එක කියන්නෙ එකේ කෑල්ලක් ද, නැත්තං බස් එකේ නෙවෙයි ඊට එළියෙන් තියෙන කෑල්ලක් ද කියල. ගොඩාක් මේ තකතීරු අමන සිගරට් කාරයෝ හිතන් ඉන්නේ බස් එකකින් එලියට ඔලුව දාගෙන හරි foot board එකේ ඉඳන් හරි දුම් දානකොට ඇතුලේ ඉන්න මිනිස්සුන්ට කරදරයක් නෑ කියල. ඔලුව අතගාල බලනව මැටිද තියෙන්නෙ කියල! සමහර විට මැටි නැතුව දුම් වෙන්නත් පුළුවන් පිරිලා තියෙන්නෙ! -_-

කොහොම හරි මම බස් එකට නැග්ගෙ අවිස්සවෙල්ලෙන්. නැගල විනාඩි කීපයක් යන්නත් කලින් මට විතරක් නෙවෙයි බස් එකේ ඉන්න අපි ගොඩ දෙනෙක් ට (විශේෂයෙන් ගෑණු ළමයි) සිගරට් ගඳක් දැනෙනව. ඉතාම සැර ගඳක්, නිකං නහය උඩ සිගරට් එකක් පත්තු කරලා තිබ්බ වගේ. සිගරට් ගඳ නිසා මම ඉතාම ක්ෂනිකයෙන් irritate වෙනවා. මොකද ඒවා ආශ්වාස කරනවා කියන්නෙ අපිත් දුම් බොනවා කියන එක. හැමෝම විමසිලිමත් වුණා කවුද යකෝ බස් එකේ සිගරට් බොන මෝඩයා කියල නමුත් එහෙම එකෙක් පේන්න හිටියේ නෑ. ඉස්සරහ දොරේ කවුරුත් හිටියේ නැති නිසා නිසා දුම් ගහන්නෙ පිටිපස්සේ හිටපු එකෙක් බව තේරුණා. ඇත්තම කියනවා නම් අපේ batch එකේ සමහර උනුත් සිගරට් බොනවා, අපිට උඩ batch වල උනුත් බොනවා, පහල batch වල උනුත් බොනවා ඇති. කොන්දා පේන්න හිටියෙත් නෑ ඒ නිසා කාට බනින්නද කියල නොදන්න නිසා අපි ඔරෝ ඔරෝ නහය වහගෙන පාඩුවේ හිටියා. 

මේක ටික වෙලාවක් මෙහෙම සැරින් සැරේ සිද්ධ වුණා. ඉවසීමේ සීමාව ආසන්න වෙද්දි බස් එක පොඩ්ඩක් නවත්තපු වෙලාවක ඔන්න අර හරි මාර කොන්දා නැග්ගා ඉස්සරහ දොරෙන් සිගරට් එකක් පත්තු කරන්!!! 

මූ අර  “බස් රථය තුල දුම් බීම තහනම්!!!” sticker එක දිහා බලාගෙන අපේ ඇස් දෙක ඉස්සරහ ඉඳන් සිගරට් බොනවා!!! යකෝ මේක හරි මගුලක් නෙ! මට මල පැන්න වුනත් මම බොහොම විනීතව හයියෙන් කිව්ව “සිගරට් බොන අය බැහැල ගිහින් බීලා එනවද!” කියල. එතකොට අර මෝඩ තකතීරු කොන්දා කියනව “එහෙනම් ඉතින් ලංකාව අත ඇරලා යන්න තමයි වෙන්නෙ මිස්” කියල! ගොන් කම් කරලා ඒ ගැන ලැජ්ජ වෙන්නෙ නැතුව තව කියවන්නත් එනවා! මේ ගොබ්බයා හිතන් ඉන්නේ ලංකාවේ බහුතරයක් තාම සිගරට් බොනවා කියල. ඒ උගේ තාත්තගේ කාලේ වෙන්නැති. දැන් සිගරට් බොන්නෙ එකට ඇබ්බැහි වෙච්ච නාකි මිනිස්සු විතරයි. කොල්ලො ප්‍රතිශතයෙන් ඕක බොන්න තමුන්ලා වගේ ආතම ශක්තියක් නැති, තමුන්ට තමුන්ව පාලනය කරගන්න බැරි, හිතන්න මල් පොහොට්ටුවක් තරම් වත් ඔලුවක් නැති මෝඩයෝ විතරයි. මම complaint කළා නම් තමුන්ව පොලිසියට අල්ලන් යනව, මොඩයා!!!

කොහොම හරි ඌ එහෙම කියල බැහැල ගියා. බස් එක ආයෙ ගමන පටන් ගත්ත, ටික වෙලාවකින් ආයෙ එනව සැර සිගරට් ගඳක්!!! ඒ පාර නම් මට අසූ හාරදහට නැග්ගා කියලත් මොකද්ද ආයෙ බොන්නෙ කියල. ඒත් බලද්දි කොන්දා ඉස්සරහ ඉන්නව, උගේ අතේ සිගරට් එකක් නෑ!!! අපි හැමෝම කෙලින්ම හැරුනේ පිටිපස්සේ දොරට. ඔන්න ඉන්නවා, අපේ batch එකේ හොඳ තැනක් තියෙන සහ පහල batch එකේ උන් හොඳින් සළකන සහ ගෞරව කරන කොල්ලෙක්, උගේම වචනෙන් කියනව නම් “හුළු අත්ත පත්තු කරන්!!” ඉතිං කාටද කියන්නෙ! අර කොන්දා හිතනවා ඇති මම බිව්වම තමයි මුන්ට තියෙන අමාරුව, උන්ගේම උන්ට සිගරට් බොන්න හොඳයි කියල. ලැජ්ජයි!! ඇත්තටම ලැජ්ජයි!! අපේ මිනිස්සුන්ට මීට වඩා අනිත් මිනිස්සු ගැන හිතන්නන පුළුවන් සංවේදී කමක් සහ ඔලුවක් තියෙන්න ඕනි. කොන්දොස්තර කාරයෙක් සහ කැම්පස් යන කොල්ලේක් අතර වෙනසක් තියෙන්න ඕනි නෙ! පස්සෙ අපි පත් වුණු අපහසුතාවය දැකල ඉස්සරහ හිටපු කොල්ලෙක් ගිහින් උට කිව්ව මම හිතන්නෙ, වැරැද්ද කළේ ඌ නිසා උට තරහ යන්න නැතුව ඇති කියල මම හිතනවා. ඒ වගේම අපරාදෙ කියන්න බෑ ඌ මම දැක්ක විදියට ආයෙ බස් එක ඇතුලේ සිගරට් බිව්වේ නෑ. :)

ඉතිං කොහොම හරි බස් රථය පොඩ්ඩක් වත් කෙටුවේ නැති නිසා පාන්දර තුන වෙද්දීම මළ ගෙදරට යන්න අපිට පුළුවන් වුණා. අනේ පැය නවයයි ගිහින් තියෙන්නෙ!!! ඉතාම කාර්යක්‍ෂමයි!! ෂා...!!

ඊට පස්සෙ අපි උදේ 10.30 විතර වෙනකන් ඉඳලා එන්න බස් එකට නැග්ගා අපහු එන්න. එතකොට පණිවිඩයක් අවා අර මහත්වරු දෙන්න දිය ස්නානය සඳහා වැවට ගිහිල්ලා, කොහොමත් එන්න තව විනාඩි පහළොවක්, විස්සක් යයි කියල! -_-

අහ් ඔව්, එයාල නෙ සල්ලි දීල අපි එක්ක ඇවිත් තියෙන්නෙ. වැඩ සිද්ද වෙන්න ඕනි එයාලට ඕනි විදියට නෙ.. ඒ නිසා හිටියා. ඒ දෙන්න නාල කරලා ඇවිත් බස් එකට නැග්ගා. අරුගේ එක අතක පත්තු කරපු සිගරට් එක, අනිත් අතේ ඇඳන් හිටපු තෙත බේරෙන යට කලිසම!! අරකෙන් දුම් විදින ගමන් මූ අර කලිසමෙන් මුණ සහ ඔලුව පිහිදානවා අපි ඉස්සරහ ඉඳන්!! සංසාරේ!!! ඊට පස්සෙ සිගරට් එක අතේ තියාගෙන ම හඳුන් කූරු දෙකක් පත්තු කරලා සිගරට් සහ සුවඳ දුම් මිශ්‍රණයක් ඇල්ලුවා බුදු පිළිමෙට සහ අනිත් දෙවි රූප ටිකට (සංසාරේ.....මෙහෙම මිනිස්සු මොකට ඉපදෙනවද!). සිගරට් කොටේ අන්තිම ටිකත් බීලා හඳුන් කූරු ටික ගැහුව එතන ඉස්සරහ.  ඒ වෙලේ ඉදං මූ කළේ වැටි වැටී නිදා ගත්ත එක. මම දන්නෙ නෑ ඇයි ඌ අපි එක්ක ආවෙ කියල වත්. කන්න බොන්න නවත්තපු හැම වෙලේම මූ කළේ සිගරට් බීපු එක. අපේ batch එකේ කොල්ලන්ට අපි කතා කරන එක එක නම් සහ ඌ,මූ කිය කිය කතා කර කර කිසිම decency එකක් නැතුව  හෙන ලොකු සීන් දාගෙන හැසිරිලා මේ මෝඩ මනුස්සයා හැමෝගෙම අප්‍රසන්නකමට ලක් වුණා. මොකද අපි අපි යාළුවො කතා කරන එක වෙනයි, cab service එකකින් වාහනයක් කතා කරනකොට ඒ මහත්මා ගතිය ඕනි මිනිහෙක් ගෙන් අපි බලාපොරොත්තු වෙනවා නෙ. ඒ නිසා අපි cab service එකේ numberඑක ඉල්ලගත්තා මූ ගැන complaint කරන්න, මොකද එතකොට වෙන මිනිස්සු ටිකක් හරි අපිට වුණා වගේ ලේ කෝප වීමකට ලක් වෙන්න වෙන එකක් නැති නිසා.

ඉතිං කොහොම හරි තවත් පැය නවයකට පස්සෙ ඉතාම සැප පහසු ගමනකින් අනතුරුව මම අවිස්සාවේල්ලෙන් බැහැ ගත්ත. අපරාදෙ කියන්න බෑ එතකොටත් අර මිනිහ නිදි!!!

A day at a clinic of a government hospital!

Okay.. HIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII PEOPLE!!!!!!! :D :D

Aww.. I know I know.. It's almost after an year!!! හරි ඉතිං මම හිතා මතා මග ඇරලා හිටියා නෙවෙයි. So many things came along and yeah.. life has been a roller coaster :P
So this post came out of frustration actually. I couldn't help but to write. I wrote it in my phone so it's in English and I'm sorry it's long. But it includes something I really wanted to let out and share with you guys. And I wrote it in the hospital itself so bear with me if it isn't very appealing or exciting :D

ඉංග්‍රීසි පොස්ට් කියවන්න අකමැති යාළුවන්ට මේකෙ සිංහල version එක මම ඉක්මනට දාන්නම්. එතකන් මේක publish කරන්නම්, හරිනෙ?

Okay so here goes.. "EXCITED!!!!!" :D :D :D

I stand watching people congested and buzzing like bees in a honeycomb, some in sarongs, some in skirts, some in cheeththa and various other clothes,  people of different ages, different classes with different smells.

All of these people have come to see the surgeon, just like my self. We were lucky enough to have a known someone from the staff, i don't know how else you could get to see the doctor before you die. My mom is always in a rush to do everything, she didn't understand the fact when I said our set of numbers are not called so soon. She dragged me along and made me sit in the very front row thinking that I'm up next to find out our set of numbers are not called so soon; like i said. -_-

I tried to calm down n wait while she sat on a behind row n started chatting with all the people around and having a good time. I must say that I am a person very sensitive to smell. N the smell which was coming from the premise was uncomfortable (the hospital smell) and hence I covered my nose with my serviette. And all these women around me started talking to each other "there's some bad smell coming isn't it?" "must be coming from some infected wound"and covering their noses. And the nurse or the attendant woman who was at the door was treating the patients as if it's her hospital and she's angry with them for seeing the doctors for free. Literally, it was so annoying and disappointing maybe because I wasn't used to that.

I played a game on my phone till my lives were over and just then some guy went inside. I didn't notice him that well because tens of people were passing that door some hitting me, jumping over me, stepping on me, pushing me etc and I had started feeling so grateful for my mom who made me sit there and is now having a good time behind.

However as soon as this guy went in these women around me started talking to themselves again. "the smell is reduced a little now isn't it? It's from that guy. I was finding it difficult to breathe even. I don't know how his family people live"

I can not say how disappointed and angry I felt.  Only two things came into my mind. One is what that poor person would feel if he hears what these women with big mouths speak, and if it was me who went inside they would speak the same about me. It's just horrible how people treat each other in a country which is said to be one with greatest hospitality. It was just disappointing ; pathetic!

The crowd started increasing. They were using my chair as a helper for them to keep standing with out considering that a person is actually seated there. I hadn't had anything to eat or drink other than my morning tea and i was sitting in that place filled with Carbondioxide and many other gases I couldn't identify just to get a date for my operation from the surgeon I had previously channeled in a private hospital. When it was almost one and half hours of this, my tolerance threshold exceeded. I felt suffocating and vomitish and so i finally got up and came out to where it wasn't so congested and where there was enough oxygen to breathe. My mom who was having a good time in a back row followed me asking why, and I couldn't help but to be furious at her.

I almost cried outta frustration and she took me to some shop where I had a Milo and calmed my self down. Now after two hours of waiting the doctor finally arrived (after checking on the patients in the ward) and no numbers are being called still after another fifteen or more minutes now .

The people who needs to consult a surgeon in a general hospital need to keep one whole day free to do so, that was the final conclusion I arrived at. And seeing the crowd in the chest clinic my heart just burst. They are shouting and fighting there for numbers and seats and I can't even believe that there are people who still behave like this.

How much time is wasted and how much frustration is caused to these people. The more I think about it, the more I see the drastic difference between the hospitals in the private sector and those in the government sector. But maybe these people are used to it now. Maybe that's why they are just waiting here without complaining while I'm writing this all irritated. I mean I heard a woman next to me saying that she came very early in the morning and ended up receiving number 48 because she didn't know where to go and no one gave her proper directions and she was saying "it's okay only the first time is like this know, things like this has to happen too so that we learn" I mean she was more than okay with it. It was like she had all the time she wanted to spare. So maybe this is the norm here.

Starting to write this was a good idea however. I feel a little better now. Another thirty minutes has passed and hopefully our set of numbers will be called soon.. And once this is over, I pray and hope I would never have to see a clinic of a government hospital again.. Sigh...

P.s.
Okay three hours of waiting and all the doctors including the surgeon just went out. I don't know if that's for tea or what or if they are coming back or not. I just sat again after about one and half hours of standing. I have really run out of patience. Government services SUCKS big time!!!! -_____________-

P.s.
Its 12 noon now. I just stepped out after taking a number for my very minor surgery. My number was 11 in my number category and I waited four hours to see the doctor just to get a date. Sad but that is the state of Sri Lankan government hospitals!!!