සමා වුව මැන මගේ සබඳේ....

සමා වුව මැන මගේ සබඳේ....

ඔබට හැඟෙනා අයුරු මා හට

නොවැටහෙනවා නොවේ සබඳේ....

සිතක් රිදවා රසක් ලැබුමට

සියුම් මා හද කුරිරු නොම වේ..

එහෙත් මේ හැර වෙනත් මගකට

හැක්ද පිවිසිය එක්ව අප හට

මං දෙකක යන වෙනස් ජීවිත

දෙකක් වෙමු අප එක්ව නොහෙනා..

මිතුරේ..

වටහා ගනු මැනවී..

ඔබත් මමත්,..

එක්විය නොහැකී...

මහදේ,

ඔබ වෙත ඇති හැඟුමන්

සුන්දරයි නමුත්

ඒ ආදරය නොවේ...

ඔබේ සිහිනේ කුමරි මා මුත්

මගේ කුමරා ඔබ නොවේනම්

කෙසේ කියමිද ඒ ඔබම වග

මිතුරු සිත පෑරේ කියා ...

සමා වුව මැන මගේ සබඳේ,

බොළඳ මුත් මා සිත මගේමයි...

කෙසේ ඒ රවටම්ද අද මා

ඔබේ සිත මා සතුයි කීවත්.....